Lieve mam en pap,

Dank julliewel voor deze onvergetelijke reis door hetschitterende Bali! Ik vond het heerlijk jullie na drie maanden op reis te zijn geweest weer even te zien en al mijn verhalen met jullie te delen...

Ik hou van jullie en tot snel

Jullie aller aller allerliefste dochter

Met dank aan die mama en die papa een nieuw verhaal:

Vrijdag 26 februari

Na een goede vlucht land ik om 20.30 uur op Ngurah Rai Airport in Denpasar Bali. Ik ga daar mijn ouders en zusje en zwager ontmoeten die op Bali 3 weken vakantie doorbrengen.

Mijn ouders komen mij van het vliegveld halen en al met een uurtje zitten wij in ons hotel, het Samsara Hotel in Kuta Leguan. Het hotel heeft kamers die om een mooi binnenplein gegroepeerd zijn met in het midden een prachtig zwembad. Qua kamers, die erg basic zijn stelt het hotel niet zoveel voor, maar de binnenplaats maakt alles goed! In het hotel zitten Sanne en Martin op onste wachten. We gaan aan het bier en ik begin mijn verhalen te vertellen beginnend waar ik op mijn blog gebleven ben. Als ik uitverteld ben loopt het tegen twaalven en rollen wij ons bedje in en slapen als roosjes.

Zaterdag 27 februari

Om 9 uur zitten we aan het ontbijt en gaan daarna onze spullen pakken. Even later komt de chauffeur van Villa Branie al voorrijden, waarna we door het drukke Kuta naar het noorden rijden. Eenmaal buiten de stad laten we de hectiek van het zuiden achter ons.

De rit wordt om een uur of 11 onderbroken door een glaasje heerlijke koude fruit-juice waarna we weer verder rijden langs de prachtige rijstvelden en andere landschappen.

De auto is comfortabel, heeft een airco en genoeg ruimte voor ons vijven. De chauffeur (Gede) blijkt een aardige jonge man te zijn die onderweg nog het een en ander over Bali vertelt. Samen met mijn vader loopt hij ook enorm te geiten en lol te maken. Voordat we gaan lunchen worden wij door Gede afgezet voor een supermarkt waar wij wat boodschappen doen. Een uur later komen wij oververhit de winkel uit en worden wij naar het strand bij Kaliputty gebracht, waar we lunchen. Naast het restaurant zitten 2 vrouwen die, als wij hun richting op kijken meteen hun waren laten zien. Ook dit is Bali! Overal zie je vriendelijk lachende mannen en vrouwen die hun sarongs, kralen of andere dingen proberen te verkopen. Dit alles met een aanhoudendheid waar je U tegen zegt. Zij mogen niet op het terrein van het restaurant komen, maar als wij aan een tafel naast het strand zitten verschijnen ze net achter de balustrade. Na de lunch schieten wij dan ook snel de auto in.

Vijf minuten later stoppen we bij de eerste villa die mijn ouders hebben gehuurd, “Villa Branie”. De beiden cookies allebei Komang geheten, komen naar buiten om ons te begroeten en ook de tuinman komt op ons af. Na de begroeting lopen wij de villa binnen en al gauw klinken de oh's en ah's. De villa is nog mooier dan het op het internet leek.

Veel groter dan wij verwachten.Het is een waanzinnig huis voor 8 personen dus Igno en Guus hadden er ook nog makkelijk bij gepast. Nadat we de rest van de villa hebben bekeken en de koffers hebben uitgepakt brengt een van de Komangs ons een biertje en overlegt met ons over het eten. Zij gaan namelijk het diner voor ons maken. Wij spreken af dat zij het eten klaarmaken en dan naar huis gaan. Tegen achten eten wij een nasimaaltijd die goed smaakt. Na een glaasje wijn en wat gezellig gepraat gaan wij om 22.10 naar bed.

Zondag 28 februari

Al om 6.30 uur worden wij wakker van veel spelende kinderen in hetwater. Dit is de dag na de “ceremonie van het boek”. Een feestdag voorde Balinese kinderen. De dag na deze ceremonie gaan 's ochtends vroeg om 6 uur alle kinderen in de zee zwemmen.We gaan kijken bij de zee en zien inderdaad tientallen kids inzee. Na nog een klein slaapje gaan we voor het ontbijt nog evenzwemmen. Komang heeft daarna heerlijke scrambled eggs gemaakt met vers fruit. Dit is echt genieten! Wij worden door hen vreselijk in de watten gelegd. Al mijn was wordt gedaan, het huis schoongehouden, als wij willen verzorgen zij de lunch, het diner etc.

Na Na de lunch komen er twee Balinese vrouwen die ons een uur masseren. Heerlijk vinden wij het: dit is weer genieten!Tegen vieren drinken wij een biertje en net voor het dinervalt de elektriciteit uit. Dat wordt dineren bij kaarslicht. Wel erggezellig... Het is alleen jammer dat ook het water het niet doet. Dusgeen kranen en ook de toiletten spoelen niet door. Tegen half tienkomt gelukkig alles weer goed. Wij gaan niet al te laat naar ons bed.

Maandag 1 maart

Hoera mijn vader is jarig!!!

Na het ontbijt lopen we langs hetstrand om de andere villa's te bekijken. Bij de vierde worden wij dooreen Balinese vrouw uitgenodigd om deze villa te bekijken. De eigenaar iseen Griek, hetgeen je uit de stijl zou kunnen opmaken. De tuin bestaatuit prachtige mozaïek paden en planten. Ook binnen zijn de details demoeite waard. De badkamers zijn buiten badkamers en het is erg leuk omer even rond te lopen en te kunnen zien hoe een andere villa er uit ziet. Na de wandeling staat er als wij terugkomen een heerlijke chocolade verjaardagstaart. Met een glaasje water in plaats van koffie glijdt die goed naarbinnen. Daarna even lezen. Dan volgt de lunchen om 1 uur worden wij gehaald door Ketut 'de vaste driver' van de villa,weer een leuke gezellige man die gelukkig ook weer humor heeft.

Eerst gaan we naar Singaraja gaan waarwe de lokale markt gaan bezoeken. De markt is een belevenis. Heel veelstalletjes waar de mensen de hele dag in de bloedhitte hun warenaan de man proberen te brengen. Het is heel bijzonder deze mengelingvan geuren kleuren en geluiden. Wij kopen daar een paar kilo mangostaneen verrukkelijke vrucht die heerlijk zoet van smaak is.

.

Na een uurtje komen wij bezweet weer bij de auto aan waarna wena een half uurtje rijden bij dePura Dalanaankomen.Dit is een prachtige tempel waar wijontvangen worden door een oud mannetje met nog drie tanden in zijn mond, die ons de historie van tempel op een buitengewoon grappige maniervertelt. Hij moet regelmatig het hardst lachen om zijn eigen grappen en bezorgt ons een heerlijke interessante rondgang. Na een bezoek aan de haven van Singaraja gaan we nog even naar de winkel en dan brengt Ketut ons naar Villa Bali Breeze waar mijn ouders 4 jaar geleden hebben gelogeerd.We worden rondgeleid door de tuin en het huis waar alle deuren van de slaapkamers helaas op slot zijnwant het huis is niet verhuurd. Leuk om deze villa te zien. Samen met Gede rijden wede berg weer af en strijken we bij Sea Breeze een heerlijke tent aan het strand.

Als er later ook nog een goede live-band gaat spelen is ons geluk compleet en besluiten we om daar ook te blijven eten. Dit is Hans het verjaardagscadeau van Sanne en Martin. Het is weer een heerlijke gezellige muzikale avond.

Dinsdag 2 maart

Ook vandaag op tijd weer op. Het is immers zonde om te lang in je bed te blijven hangen. Gisteren is het ivm Hans zijn verjaardag toch behoorlijk laat geworden. De live music was echt gaaf! Allemaal leuke nummers 'oude muziek' van The Beatles, Eric Clapton tot aan (laatste nummers) Bob Marley. Heerlijk in zo' n prachtig landop het strand te genieten van mooie muziek. Aan het eind van de avond wordt het feest doorgezet op het strand waar ik contact maak met de bandleider die natuurlijk een paar nummers van Bob Marley speelt.Dus hebben wij het vanochtend heerlijk rustig aan gedaan en na een heerlijke lunch (vissoep) wordenwij om kwart voor een gehaald door Ketut. Hij brengt ons naar het huis van Gede (een andere Gede, de huismeester van de villa Bali Breeze)waar wij warm worden ontvangen door zijn vrouw, kinderen en zijn moeder.

Gezeten op de Bali-balong wordt er speciale koffie voor ons gezet. Moeder heeft Blackrice pudding gemaakt en andere bijzondere Balinese heerlijkheden. Zij zijn de ceremonie (ter ere van de voorvaders van de familie) voor morgen aan het voorbereiden. Voor deze ceremonie worden wij uitgenodigd dus daar gaan we morgen naar toe. Gede heeft twee schattige dochtertjes die erg verlegen en lief zijn. Zij gaan onmiddellijk kleuren met de kleurpotloden en het boek dat wij voor hen hebben meegebracht. Wij drinken de koffie en eten de blackrice pudding en hebben het helemaal fijn. Na het bezoek aan Gede gaan we een beetje shoppen. Er zijn vele leuke winkeltjes met mooie stoffen en souvenirs. Ik koop er een mooie tas. Uiteindelijk komen we op het plein (met nog meer winkeltjes) waar we onze slag slaan en waar ik een ochtendjas laat maken. Bepakt en bezakt stappen we bij Ketut in de auto die ons weer naar de villa brengt.

Onze villa ligt een km of 7 buiten Kalibukbuk en het is dus te ver om te lopen. Ook zou het niet prettig zijn het lopend te doen omdat je langs een hele drukke weg zou moeten lopen. Dit is eigenlijk het enige minpuntje van de villa. Je hebt vervoer nodig. Voor de rest voelen wij ons echt God op Bali. Alles is perfect!De Komangs hebben weer voor ons gekookt en ditmaal hebben zij zichzelf overtroffen. Saté, rijst en heerlijke Gado Gado. Waarschijnlijk groei ik dicht, maar dat zien we dan wel weer na de vakantie. Deze avond gaan we niet te laat naar bed want morgen moeten we weer vroeg op.

Woensdag 3 maart

Al om 6.45 uur worden wij door Gede gehaald. Hij ziet er prachtig uit in zijn ceremonie kleding met sarong en band op zijn hoofd. Ook wij zijn gekleed in sarong. San en Mart blijven thuis. Gede neemt ons eerst mee naar de dorpstempel waar wij de eerste ceremonie meemaken. Dit is zomooi en lief!

Met rijst op ons voorhoofd gaan wij vervolgens door naar de familietempel waar de grote familie van Gede aanwezig is. Bij elkaar zo'n kleine honderd mensen van piepjong tot stokoud. Wij krijgen weer koffie aangeboden door een van de neven en ook daar komt weer de blackrice pudding (Bubuh Injin) bij. Die smaakt wel heftig zo vroeg in de morgen. Na een half uurtje lopen we met Gede de familietempel in.

Een man met een paardestaart prevelt, rinkelt met een bel en schiet kleine bloemblaadjes weg. Een vrouw deelt bloemblaadjes uit.

Er lopen vrouwen met offers die zij op het altaar neerzetten. Een hoop beweging van verschillende mensen. De voorzanger vertelt wat er in het nieuwe jaar gaat gebeuren en ieder doet zijn ding. Daarna het gebed, een prachtige mantra die iedereen mee doet. Zo mooi om daarbij te mogen zijn1 Echt gaaf! Ook hier komt er weer een man langs met een soort wijwater die je 3x besprenkelt met water over je hoofd. Dan 4x water op je handen wat je de derde keermoet drinken en de laatste keer over je haar moet uitsmeren. Iedereen heeft bloemetjes in zijn haar of achter zijn oren. Het is echt een ceremonie waar je naar blijft kijken! Nadat de dienst is afgelopen komen er nog mensen naar ons toe om kennis te maken en krijgen wij van verschillende vrouwen allerlei offers. Het wil namelijk zo dat de offers door de eigenaren weer meegenomen worden en uitgedeeld worden aan vrienden en bekenden. Tegen half elf zijn wij weer terug bij de villa. Na het ontbijt worden we gehaald door Ketut die ons meeneemt op een toer. We rijden een stukje richting Denpasar en slaan dan af naar Jatiluih, waar we de mooiste rijstvelden van Bali zien.

Daar lopen we een tijdje rond en vervolgen onze weg naar Lake Bratan. Onderweg begint het te regenen en als we bij het meer rondlopen begint het heel hard te gieten. Zo´n tropische regenbui!

Wij vervolgen al snel onze tocht richting de hotsprings en stoppen onderweg voorde lunch.

Een goed restaurant met een fantastisch uitzicht waar je heerlijk kunt eten. Wij doen ons tegoed aan heerlijke nasi, bami en andere heerlijkheden.In de hotsprings zien wij vele Balinezen die heerlijk liggen te weken of onder een grote straal staan. Ook moeders met kleine kindertjes. Daarna naar het Boedistisch Monnikenklooster waar wij ons vergapen aan de prachtigste boedhha's en andere beelden. Na deze onderdompeling in de weelde van Bali gaan we op weg naar Kalibukbuk waar wij in de Kakatoa (een restaurant) eten. De kwaliteit valt wat tegen en om 22.00 uur zijn wij thuis waar wij snel naar bed gaan omdat wij morgen nog vroeger op moeten voor onze dolfijnen tocht.

Donderdag 4 maart

Zo das vroeg! 5.15 uur mijn bed uit. Mijn vader blijft liggen want die heeft het al een gezien en gaatniet mee op dolfijnen tocht. Er kunnen maar 4 mensen in een bootje dusdat komt goed uit. Om 5.45 worden wij opgehaald door Ketut die onsnaar het dolfijnen botenstrand brengt. Daar aangekomen zien we deneef van Gede Rata staan die onze schipper is vanochtend. Algauw gaanwe samen met hem de boot naar de zee trekken.Als wij aan boord zijn varen wij richting het westen. Na een kleinuurtje varen zijn we ter hoogte van onze villa. Alleen die is erg verweg. Kort daarna zien we de eerste dolfijnen.

Ik hoop dat onderstaande link van onze dolfijnen werkt. Anders kopiëren en plakken!!

http://www.youtube.com/watch?v=FiacECfajiM

Schitterend deze beestente zien zwemmen en spelen! Ze zwemmen een tijdje met ons mee en duiken dan weer onder. De kunst van de schippers is dan daar te varen waar ze weer boven komen. Onze schipper kan dat vrij goed inschatten en zo maken wij toch een aantal keer mee dat de dolfijnen vlak bij zijn! We krijgen nog een lekker banaantjeaan boord en varen dan terug naar het dolfijnen strand.Even na 8.30 rijden we weer na onze villa waar wij ontbijten enheerlijk luieren, zwemmen en lezen. Sanne voelt zich niet zogoed. Zij heeft in de nacht twee keer gespuugd, maar gelukkig tijdensde boottocht voelde zij zich redelijk.Na het ontbijt moet zij zichtoch weer even terugtrekken en blijft zich de dag door niet geweldigvoelen.Maar met luieren lezen en een beetje zwemmen gaat het.

De lunch(surprise van Komang) bestaat uit Martabak. Een omelet met daarinvegetables en meat. Heerlijk!!Het is vandaag een beetje raar weer.Het is erg drukkend en benauwd en we denken dat er onweer gaat komen.Daarna tot 17.00 uur weer lezen en zwemmen en dan door Ketut afgezetin Kalibukbuk waar wij zonder San en Mart nog even rondlopen en mijnkorte ochtendjasje ophalen dat ik heb laten maken. Danterug naar de villa waar we een biertje en Cola drinken. Ook mijn vader enik zijn beetje misselijk vandaar cola. Sanne gaat nog voor het etennaar bed in de hoop dat een lange nachtrust haar goed zal doen.Komang heeft voor de avond rijst met babi pangpang met vegetablesgemaakt. Buitengewoon smakelijk weer.Als we net in slaap zijn breekt het onweer los enregent het pijpestelen. Het gaat enorm te keer!

Vrijdag 5 maart

Na de drukkende lucht van gisteren is het weer helemaal opgefrist. Sterker nog we hebben een bijna strak blauwe lucht. Beginnen doen we door een aantal baantjes te zwemmen en dan at ease gewoon een boekje te lezen of email te schrijven. Het heerlijke ontbijt van de Komangs wordt geserveerd. Scrambled eggs, toast en een heerlijke verse mixed juice. We genieten ervan en hebben de Komangs na een paar dagen alle vrijheid gegeven om ons te verrassen met het eten. Het leuke is dat het steeds lekkerder is. Ze verrassen ons echt. Vanmiddag hebben zij een overheerlijke mie schotel gemaakt. Ook deze middag vermaken we ons prima en krijgen wij nog bezoek van Gede die wij hebben uitgenodigd. Weer vreselijk gezellig! Als hij afscheid neemt belooft hij de volgende dag nog langs te komen om ons uit te zwaaien. Aan het eind van de middag komen de Komangs die allebei hun kinderen bij zich hebben.

Echte lieve Balinese kids, heel schuchter en verlegen. Nadat we ze chipjes hebben gegeven worden ze na een half uurtje opgehaald door de vader. Met z'n vieren op de scooter. Het jongetje van 7 maanden hangt op het buikje van zijn 9 jarige zusje die achter de vader zit. Het middelste kind 5 jaar zit voor de vader. Zo zie je hele gezinnen rijden tussen alle auto's. Levensgevaarlijk!Ook het avondeten is verrukkelijk. Een heerlijke kip, maïs groente schotels met rijst.Wij gaan op tijd naar bed want morgen gaan we een stukje rijden.

Zaterdag 6 maart.

We moeten dit paleis verlaten vandaag. Het is zover.We moeten tegen ons aller zin weg uit dit heerlijke oord met deze ontzettende lieve mensen. Jammer aan de ene kant en spannend aan de andere kant.Hoe zal het volgende huis zijn? Het zal in ieder geval anders zijn. Het volgende huis is een traditioneel Balinees huis. Ik ben benieuwd.Maar eerst moeten we afscheid nemen van onze Komangs, Putu (tuinman) en ja hoor daar is hij onze vriend Gede. Om 10 uur rijden wij weg uitgezwaaid door hen allen, op naar onze nieuwe bestemming. Via het noorden naar het zuidoosten. Door het binnenland via het Batur meer waarwij iets drinken met een schitterend uitzicht op de Gunung Batur en het er naast liggende meer.

Daarna door naar Candidasa waar het zoeken wordt naar de volgende villa. Het adres is wel bekend maar het is moeilijk om het te vinden. Maar gelukkig na vier keer vragen komen we bij een villapark met allemaal Balinese villa's. Onze villa staat aan de rand van het park. Wij worden door de staf opgevangen die onze koffers naar de villa brengen. Aangekomen bij de villa Rama valt onze mond open van verbazing.

Zo anders en zo gaaf weer! Het prachtige houtsnijwerk, het reliëf op de muren het marmer op de grond, het (vorm) afwijkende zwembad. Het woongedeelte is veel kleiner, de master-bedroom (voor mijn ouders ) is groot, mooi met een koloniaal bed van 2x2 met een klamboe, de bijbehorende badkamer prachtig, groot met 2 wastafels, doucheruimte, wc en ligbad. De andere slaapkamer is ruim met een opa en oma bedvoor sanne en Martin. En mijn kamer ligt aan het zwembadkant, en heeft een eenpersoonsbed. Na een welkomstdrankje van Taman (onze roomboy) gaan we eerst een hapje eten in het restaurant wat naast de villa ligt. Het is inmiddels 3 uur en we zijn een beetje hongerig. Het is hier veel warmer dan in het noorden en de straaltjes lopen ons over de rug. Het restaurant is ook een belevenis. De mensen die daar aan het zwembad liggen zijn echte Australische Sjonnies en Anita's. Maatje 44 en groter.Na de lunch koffers uitpakken, daarna lekker plonzen en aan het eind van de middag stukje lopen langs de straat van Candidasa. Weer veel winkeltjes in en uit en als wij na een uurtje weer teruglopen komen wij voor zevenen aan in Vincent's.

Vincent is eenlounge-bar annex restaurant van Nederlandse eigenaar met heerlijke jazzmuziek. Na 2 biertjes besluiten wij hier ook te eten.

Wij krijgen een tafel onder een bali-belong waar wij heerlijk te eten krijgen. Aan het eind van het eten barst er een heerlijke bui los. Na nog een tijdje gewacht te hebben op het einde van de bui lopen wij door de regen naar de villa terug. We zijn doorweekt, maar wel heerlijk fris als we bij de villa terug zijn.

Zondag 7 maart

Onze Taman heeft heerlijk vers bruinbrood gekocht bij de Duitse bakker en zorgt voor het ontbijt. Ook de mixed fruit-juice is erg lekker. We gaan vandaag lekker doen waar we zin in hebben. De een leest, de ander schrijft, kortom het is goed. Vandaag staan de masseuses op de stoep. Heerlijk die Balinese massages. Je ligt gewoon een uur te genieten.

Aan het einde van de middag lopen we weer richting het centrum en belanden we weeer bij Vincents.De bediening van dit restaurant is top. Vreselijk vriendelijk en zorgzaam. Na een heerlijk eten lopen we weer happy naar onze villa alwaar we heerlijk naar de sterren kunnen kijken. Het is erg helder en je kunt de Melkweg en ook The Southern Cross goed zien. Het leven is goed en Bali is heerlijk.

Maandag 8 maart

Vandaag na een ontbijt en een beetje luieren worden wij gehaald door Made. De vaste driver die voor deze villa Rama rijdt.

Wij gaan op weg naar het “Waterpaleis Ujung” bij Amlapura van de Radja van Karangasem. Wij worden boven op de berg afgezet en lopen door een prachtig stuk natuur naar het paleis toe. Bij de uitbarsting van de vulkaan de Gunung Agung in 1963 is dit paleis geheel verwoest maar gelukkig met Nederlands geld weer gerestaureerd.

Het oorspronkelijke deel van het waterpaleis is door middel van een lange trap te bereiken en ook hiervandaan is het uitzicht weer prachtig. Hierna naar Amlapura de district hoofdstad van Karangasem. We worden door de lokale markt geleid waar we weer allerlei groente, fruit en ook tabak zien. Het is behoorlijk warm en we zijn iedere keer blij als wij de auto in kunnen. De chauffeur is goed en rijdt niet te hard zodat wij alle tijd krijgen om om ons heen te kijken.Hierna gaan wij richting de koningsbaden van Tirthagangga het koninklijke badhuis

Alvorens die te bezoeken gaan we eerst weer heerlijk lunchen. Voor de toegangspoort van Tirthagangga zien we ook weer de bekende stalletjes waarin sarongs, shirtjes tot en met water te kopen is.De baden liggen in een betoverend mooi landschap temidden van de rijstvelden aan de voet van de vulkaan de “Agung”. Wij lopen daar rond en genieten van al het moois dat we zien. Wij zien daar ook de lotusbloemen. Tot nu toe hebben we ze steeds niet kunnen vinden, maar gelukkig zijn ze daar in al hun pracht.Na Tirthagangga rijden we nog naar de Puri Agung Kanginan, het paleis van Radja Anak Agung Gede Jelanik. Ook hier krijgen wij een rondleiding. Daarna weer naar onze villa waar ons een heerlijk koud biertje wacht. Wij gaan meteen allemaal zwemmen want het is echt bloedheet.

Daarna nemen wij nog een drankje en als we in de gaten krijgen dat bij de buren (restaurant) live-music wordt gespeeld besluiten we daar dan te gaan eten. Na een heerlijke avond gaan wij weer op tijd naar bed.

Dinsdag 9 maart

Het is in Candidasa warmer dan in Lovina. Daarom besluiten wij pas 's middags een trip te maken. In de ochtend zoeken regelmatig verkoeling in het zwembad en verder lezen, schrijven en liggen in het heerlijke zonnetje. Na de lunch (bestaande uit een sandwich met frietjes) die we laten brengen door het naastgelegen restaurant komen de masseuses die ons weer heerlijk onderhanden nemen. Danik met mijn oudersnaar Tenganan, eens een geïsoleerd dorp van Bali-Aga.

Men denkt dat de inwoners van dit dorp vroeger de eerste bewoners van Bali vormden. Hier krijgen wij een rondleiding van een Made, een aantrekkelijke Balinees die ons door het dorpje rondleidt en ons veel vertelt over de regels die hier in dit dorp gelden. Als een Balinees verliefd wordt op een vrouw buiten dit dorp wordt hij verstoten en mag hij hier niet meer wonen. Made is in opleiding om priester te worden en is nu al leermeester van jonge mannen. Hij loopt trots rond en laat ons van alles zien. De dorpsarchitectuur is afwijkend van wat wij tot nu toe hebben gezien. De lange huizen staan aan terrasvormige, brede straten, die op dorpspleinen lijken. In de schaduw van de 'waringin-boom '(heilige boom) staat de Pura Puseh de stichtingstempel die bestaat uit een simpele groep altaren. Ook hier zien we weer de vechthanen in een mandje in de zon staan. Er lopen een aantal jonge hondjes rond (1 maand oud) en veel kuikens en kippen. Made neemt ons mee naar zijn eigen normale werkzaamheden: houtsnijwerk en palmsnijwerk. Hij snijdt met een klein mesje in een gedroogd palmblad, smeert daar met een zwarte macadamia noot overheen en laat ons een schitterende lotusbloem zien. Wij laten ons verleiden tot het aankopen van een kalender en een plattegrond van Bali. Weer terug in Candidasa laten we ons afzetten bij Vincent waar wij een heerlijk biertje nemen. Even later komen Mart en Sanne er ook bij zitten die hun laatste inkopen hebben gedaan.Eten doen we bij 'Toke' een restaurantwaar we een erg leuke bediening hebben. Ook hier is het wederom heerlijk eten. Bij de villa aangekomen drinken we nog een wijntje en gaan dan via het wifi van de buren Oma en Guus bellen. Ook weer even heel leuk. Hierna wacht het bed waar wij ons hoofd neervlijen.

Woensdag 10 maart

De laatste dag voor de Sanne, Martin en mijzelf op Bali is aangebroken.Er wordt weer gelezen, gezwommen en geschreven. Ik blijf thuis ga vast mijn spullen bij elkaar zoeken en een beetje inpakken. middags drinken we een biertje. 's Avonds eten we bij Le 48 een zen happy resort. een ontzettend mooi Japans ingericht loungerestaurant waar je heel goed kunt eten.

Donderdag 11 maart

Na weer een heerlijk ontbijtje komt Made, de driver ons om even voor tweeën halen en het is een wonder maar de koffers, een backpack en de handbagage passen inclusief vijf personen in de auto. Daar gaan we op weg naar het vliegveld.De weg naar Denpasar duurt lang terwijl het een kleine 80 km is. Maar het is een gekkenhuis met al die brommertjes en langzame vrachtauto's die spullen van Java naar Lombok vervoeren. Sommige delen van de weg zijn een verhard zandpad en er is ook veel oponthoud door weg werkzaamheden. Toch arriveren wij op tijd bij de luchthaven. Wij hebben zelfs nog tijd om een afscheid biertje te drinken met z'n allen. Zo gezegd zo gedaan. Om 4.15 nemen wij afscheid van San en Mart die om 19.15 uur vliegen.Ik vlieg pas om 23.00 uur en dus ga ik met mijn ouders nog iets eten.

Made brengt ons naar Jimbaran. Een dorpje ten zuid westen van het vliegveld op ongeveer 10 minuten afstand. Hier zitten wij heerlijk in de schaduw op het strand te wachten op een spectaculaire zonsondergang.

Als een prachtige vuurbal gaat de zon in de zee ten onder. In de zee liggen allemaal Javaanse bootjes waarvan sommigen richting de zonsondergang varen.Het is prachtig en wij genieten dan ook volop.Ook het vliegtuig waarin San en Martin zitten zien we even later opstijgen en later in de lucht een enorme bocht maken en dan daarna langzamerhand uit het oog verdwijnen.Aan het strand genieten we van een goede maaltijd met vissoep, kingprawns en rijst. Daarna rijden we weer naar het vliegveld en drinken wij een afscheidsbiertje. Wel een beetje emotioneel want ik weet dat ik het voorlopig met Skype, sms of mail zal moeten doen. Maar ja de eerste drie maanden zijn omgevlogen dus deze vijf zullen ook wel omkomen.