nikkibroug.reismee.nl

This moment is all there is..

Om twee uur 's nachts kom ik aan in Hanoi. Op het vliegveld ontmoet ik twee jongens met wie ik een taxi naar het centrum deel. Zij brengen mij helemaal tot aan de deur van mijn hostel. De taxi stopt op de hoek en ze vinden het maar niks als ik alleen over straat loop. Ik vond het toch wel heel fijn dat ik niet met al mijn spullen om half drie 's nachts alleen over straat liep.
In mijn dormroom zie ik Julia. Na even te hebben geklets, stap ik snel mijn bed in, ik ben kapot..
De volgende dag worden we vroeg wakker en ontmoet ik Marit, een Nederlands meisje waar Julia mee reist. We ontbijten even snel en gaan dan met zn drieen op pad. We lopen eerst langs het Hoan Kiem lake. Daarna bezoeken we een market en gaan lunchen we bij een klein stalletje langs de weg. Hanoi is een vreselijk drukke stad met overal scootertjes. Het is ontzettend warm en ik moet zelfs na Australie heel erg wennen aan de hitte. 's Middags gaan we naar The Temple of Literature. Een groot tempel complex midden in de stad. Heerlijk om even aan de drukte in Hanoi te ontsnappen. Het tempel complex is gebouwd in 1070 en tevens Vietnams eerste universiteit.


Na deze tempel lopen wij weer terug richting ons hostel waar we een biertje drinken op het dakterras. Het is een druk, leuk, australian style hostel. Na heerlijk te hebben gedoucht gaan we eten bij een local eettentje. En rond negen uur ga ik met Marit en Julia richting het treinstation. Daar vertrekt onze trein om tien voor tien naar Sapa, het noorden van Vietnam. Wij hebben een cabin met bedden en airco en ik val een half uurtje later heerlijk in slaap.

Om zes uur 's ochtends komen wij aan in Lao Cai, 38 km van de Chinese grens. Op het station nemen wij een minibusje naar Sapa. De rit is schitterend en ik kijk mijn ogen uit. Na ongeveer een uurtje rijden komen we aan in Sapa. Een klein, touristisch dorpje midden in de bergen. Wij gaan bij een restaurantje ontbijten en al snel staan er vier Black H'mong vrouwen om ons heen. Ze zien er prachtig uit, hun haar is om hun hoofd gewikkeld, twee van de vrouwen dragen zwarte tulbanden, ze dragen donker blauwe, bijna zwarte rokken en jassen met een borduur patroon bij de mouwen, ook hebben ze zwarte doeken om hun kuiten gewikkeld en dragen ze grote ronden rieten manden op hun rug met hun verkoop waar. In gebrekkig Engels maken ze een praatje met ons, waarna ze ons uitnodigen om hun dorp te bezoeken. Ze willen ons graag een tour geven door sapa en de omliggende dorpen, we hoeven niks te betalen, maar zouden het leuk vinden als we aan het einde van de rit wat van ze willen kopen. Na ons ontbijt gaan we op stap met Shah, Tju, Cowh en Gia. We lopen eerst met ze over de markt en naar een paar winkels waar zij eten kopen voor de lunch en het dinner. Dan gaan we de berg op, een best heftige wandeling, maar met een prachtig uitzicht. Onderweg stoppen we een keer en eten we fruit dat zij onderweg geplukt hebben. Na anderhalf uur lopen komen we aan in hun dorp; Sa Seng.Ik kan met geen mogelijkheid de omgeving rond het dorp beschrijven. Het is zo ontzettend mooi en de foto's laten niet eens een fractie van het beeldschone landschap zien. Je loopt met vier prachtige H'mong vrouwen in de bergen. Ik kon heel moeilijk beseffen dat ik daar was..We zien schitterende kindjes, vrouwen en mannen, iedereen lacht naar je en is vreselijk gastvrij. Ze komen hun huis uit om naar je te kijken en je soms ook aan te raken.

Aan het begin van de middag komen we bij het huis van Shah. Een groot huis met aan de linkerkant de 'keuken', een ruimte waar pannen, kommetjes en een grote trog water staat. Ook is daar een ruimte waar geslapen wordt. Aan de rechterkant van het huis is een gedeelte met een vuur waarop gekookt wordt. In het midden van het huis staan wat lage houten krukjes en een tafel. Shah is 58, heeft vijf kinderen en is oma van 11 kleinkinderen. Ze wonen allemaal bij elkaar in twee huizen. Ze komen een voor een even kijken en met handen en voeten proberen we wat met ze te praten. De kinderen vinden onze camera's en julia's kaarten met plaatjes heel interessant. De dames beginnen gelijk met het maken van de heerlijke lunch, bestaande uit rijst, noodles met ei, boontjes, morning glorie, tofu met tomaat en een soort andijvie achtige groente.

Na de lunch en het avontuur van een toilet in de Buffalo stal lopen wij verder door het dorp met Gia, Tju en Cowh. Wij gaan langs bij het huis van Cowh en Gia, waar we hun mannen, schoonzussen en kinderen ontmoeten. Bij Gia's huis laten ze ons zien hoe je de steel van hennep planten moet spinnen tot garen voor kleding (het spinnen van garen doen zij eigenlijk constant ook tijdens de wandeling naar hey dorp).Ook wordt ons gedemonstreerd hoe ze hun eigen kleding weven. Als het begint te regenen gaan we binnen zitten en komt de rijstwhisky 'khjen' op tafel. Na elke slok die ze nemen trekken ze een vreselijk vies gezicht, maar toch worden tot vier keer toe de glaasjes gevuld. Volgens Gia heb je voor elke arm en elk been eenglaasje nodig. Het is inderdaad bijna niet te drinken zonder een vies gezicht te trekken (het lijkt een beetje op jenever), maar we slaan ons er kranig doorheen. De dames beginnen na het eerste glaasje direct te giebelen. En ook tijdens de terugweg naar Shah's huis is het een groot feest. Het is erg leuk en bijzonder om te zien, hoe verschillend de cultuur ook, je een band krijgt als je met elkaar een drankje drinkt.

's Avonds eten we weer met z'n allen en daarna zitten we even om vuur. Rond acht uur wordt ons bed klaargelegd, bestaande uit wat stro een rietenmat en een deken. In het bed wat hoogstens 2,5 meter is slapen wij met z'n vieren. Ook Tju blijft slapen, zij woont na haar huwelijk in een ander dorp. De nacht is best redelijk te doen, afgezien van de rooklucht, het gerochel van de man van Shah en het snoeiharde bed. Om kwart voor vijf horen wij de eerste geluiden en om vijf uur staan ook wij op. Het vuur is inmiddels aangestoken en je wordt echt je bed uitgerookt. Maar het uitzicht als je het huis uitstapt is geweldig! Tju komt als snel met een bak warm water omje gezicht te wassen, wat wil je nog meer ;)!
Het ontbijt wordt klaargemaakt en even later zitten we weer aan ontbijt met rijst, boontjes, ei met kruiden, andijvie groente en noodles. Ha weet toch niet of ik dit elke dag zou kunnen.. Tegen zevenen komen Gia en Cowh en gaan wij een stuk door de bergen lopen. Ook dit is weer zo waanzinnig! Ik heb nog nooit zoiets moois gezien! Wij lopen door een ander dorp en gaan dan op weg naar Sapa. Na drie uur gelopen te hebben zijn we vlakbij Sapa en zien we grote groepen touristen met H'mong vrouwen lopen. We zijn blij dat wij mt onze vrouwen op stap zijn gegaan en dat we de enige touristen in Sa Seng waren. In Sapa kopen we bij oze H'mongallemaalmooiedingen. We overleggen ff met z'n drieën hoeveel we uit willen geven aan deze trip en proberen dan bij elke vrouw evenveel te kopen. Dat lukt gelukkig aardig!

's Middags gaan we even ergens wat eten, kopen we wat fruit en water voor onze treinreis en gaan we richting vijf uur weer naar Lao Cia. Daar vertrek onze trein om acht uur weer richting Hanoi. Ik val snel in slaap, maar word toch wel heel vaak wakker. Om vijf uur komen wij weer aan in Hanoi. Wij lopen naar ons hostel en kunnen om zes uur al inchecken. Ik ga 's ochtends met mezelf naar het Ho Chi Minh Mausoleum. Daar ligt net als Lenin, Ho Chi Minh opgebaard. Een heel groot complex met musea, een presidential palace etc. Het was heel interessant om hier even rond te lopen, om Ho Chi Minh te zien en de ontzettend lange rij van mensen die hem ook willen zien. In de rij werd ik heel veel aangesproken, soms ook zelfs in het vietnamees. Het zijn zulke lieve mensen die allemaal een praatje met je willen maken. 's Middags ben ik met Marit naar de Ngoc Son Temple geweest op het Hoan Kiem Lake. En vanavond gaan we met z'n drieën naar een water puppet show in het Municipal Water Puppet Theatre!

Reacties

Reacties

Papa en mama van je nichtje

hey lieve Nik, erg gaaf om je verhaal te lezen weer. Uit je enthousiasme is echt te merken dat het er mooi is en je een cultuur shock beleeft. Super!
Ben benieuwd naar de toch mooie foto's al laten ze maar een fractie van de werkelijkheid zien.
Dikke kus van Igno, Guus en Jitte

jlm

Dag lief kind, Wat een super verhaal gaan zo de foto's bekijken . Heb je mijn email al gelezen? Mis je nog steeds maar het weer is hier super en dat maakt veel goed. Wil graag snel weer van je horen. dikke kus van ons

Yvonne

Lieve Nikki,

Prachtig verhaal, foto's en dito ervaring. Vietnam is volgens Marieke en Jelmer het mooiste Aziatische land, dus geniet ervan.
Dikke kus,

Yvonne.

Pieky

Ha lieverd, wat een prachtig verhaal en foto's. Geweldig al die lieve mensen!! Blijf je wel voorzichtig!
Geniet heerlijk verder, wacht je volgende verhaal weer af.
kussies ook van Jan Arie XXXXXXXXXXX

Annebel

Wat een ontzettend gave ervaringen! Ik leef met je mee. X

P.S. Heb vorige week heel gezellig met je ouders gepraat, toen ze kwamen eten bij OdP.

Henkjan

Prachtig! Kom heel terug met alle andere indrukken. Zitten nu bij je pa en ma. Kus van iedereen en blijf genieten!

ine

geniet mee van je bijzondere reis lieve nick
dikke kus

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!